High school layp

dahil sa parang sobrang layo ko na sa mga ka Blogs ko, mag p-promise na ko na  
i- u-update ko na ang blog ko kahit atleast twice a week.. hehe sana.. (crossed fingers)


Any ways It's been a while and lots of issues and experiences I had encountered that I haven't put in here at my blog, nakakainis na nga kasi sa tuwing mag bubukas ako ng blog ko.. sabay sabay silang pumapasok sa utak ko, nag uunahan kung kung sino sa mga thoughts ko ang i-b-blog ko kaya indi na ko lang ako nag b-blog hehe..


Pero sige pipilitin kong mag concentrate and try to start posting ang mga bagay bagay sa utak kong kakarampot..


Sabi nila High School life daw yung the best part of life. Pero para sakin hindi, dahil una sa lahat hindi ko na feelo na nag high school ako.. hehe.. para kasing elemntary pa rin ako nun e, ako na siguro yung may pinaka cornyng high school life..

1. wala akong budget para gumala
2. Hindi ako sumali ng Jr. and Sr. Prom ( dahil ayaw ko mag dress/gown)
3. Never din akong nag ka love life sa buong high school life ko.na school mate ko
4.hindi rin ako sumali ng COCC or even nag CAT
5.hindi rin ako nakasama sa lahat ng field trip.
6.Hindi din ako nag ka cellphone nung high school ako.

samahan mo pa ng mga boring na mga ka-klase at teachers..
Noong secong year ako nagtransfer ako  ng eskwelahan kalagitanaan ng school year galing probinsya papuntang Maynila at nagulat ako na ang current nilang pinag aaralan ay napag aralan na namen simula pa lang nga taon. sa dati kong eskwelahan at dun ko napatunayang iba ang turo sa Private kesa sa public,kaya naman naboring ako.. nag karoon ako ng mga kaklaseng walang alam ikwento kundi ang adventures nila sa pag sha-shop lift sa isang gift shop malapit sa school nila.. cool daw yun at gusto nilang subukan ko yun, pero dahil dko feel ang mga ninanakaw nilang mga figurines at stationaries dko ginawa yun.. :)

Nung lumipat ako ng eskwelahan dun ko rin na experience mag cutting, Oo kaya! nag cutting ako nung high school at kahit pati top 1 namen sa klase e nag ca-cut class din. bagyan ka ba naman ng 15 mins break e, 10 minutes para pumila sa tindahan ng burger at footlong at 5 mins para lutuin yon 5 minutes para pumila sa tindahan ng soft drinks at 5 minutes para bumalik sa room namin dahil sa kabilang bundok pa ang canteen sa laki ng school namen.. kaya umaabot na ng isang subject ang recess namen.. hehe

Marami din namang memories sa buhay high school ko, lalo na nung nasa NDA pa ako sa Probinsya, kahit halos dalawang taon lang akong nag stay doon mas madami akong na experience at na cherish :)
Mga kaibigan na kahit hindi na kame nag kita after almost 10 years may communication parin naman. salamat sa Facebook at nakita ko ulit silang lahat :)

FRUSTRATED kay G+

Isang busyng araw kahapon sa Opisina..

Habang pinapatay ang oras sa kaboringan ng pag tatrabaho ay may isang nilalang na nangiggit sakin na may account na daw sya sa G+, narinig ko na yung tungkol dun pero hindi ako masyadong interesado dahil hindi ko naman alam yung tungkol dun..

sabi nya sakin kailangan pa daw na may invites don bago ka maka create ng account, sabi ko sa sarili ko hindi ko naman siguro kailangan yun at in the first place wala namang mag iinvite sakin dun..Bumanat sya samen kung gusto daw ba namen invite nya daw kame, sabi ko okay sige try ko na rin, pero sabi nya ulet pag iisipan nya.. e di sana hindi na lang sya nagsabi na invite nya kame, well nung bandang hatinggabi ay may nag comment sa FB ko na isang Blogger, Maraming salamat sayo Kuya Al at hindi mo ko nakalimutang i-invite sa G+ :)) hindi ko naman in-expect na maiisipan mo kong i-invite :)) salamat ng Marami.. we'll ayun na nga..

May invite na ko, kaya in-nvite ko din yung mga officemates ko.. :) kasi hindi naman ako madamot at wala naman sigurong taong hindi pwede gumamit ng ng G+ kaya ng social network diba?  lahat ng may access sa net ay pwede gumamit hanggat may hininga, may ulo may paa, may utak, may manners at may mga kaibigan.. TAMA naman di ba? hehehe

"This feature is not available for your account

You must be over a certain age to use this feature."

Eyun ang lumalabas tuwing i-click ko yung Learn more Button sa invites sakin! Bwiset! hindi ko alam kung paano at bakit hindi ako makapasok sa mundong yan tulad ng sabi ko tao naman ako.. may hininga, ulo, paa manners kahit konte, siguro sa utak alanganin pero hindi parin ako sigurado bakit ganun ang nanyayari.. kakainis FRUSTRATED AKO!!! 

Anong gagawin ko  sa sandamakmak na invites kung ayaw din naman ako makakonek sa G+!!!???

waaah!!!! What am I gonna do?!

Kakainis talaga!!

wala namang Mai-blog..

Sa Dami ng nanyari sa walang kwentang buhay ko, at sa tagal ko ng hindi pag-a-update ng Blog ko e, malamang
nakalimutan na ko ng Mundong to, pero sa totoo lang tambak na ang drafts ko at hindi ko lang ma publish dahil sa hindi ko malagyan ng ending.. hehe

Sa Sobrang higpit ng pangangailangan ko e, kailangan kong i give up ang iabng mga bagay kahit pa alam kong
don ako maligaya,

Well, I really missed blogging, It's just that masyadong nakakaadik magbasa ng mga entry ng mga pina-follow ko na baka kalahati o sobra pa sa oras ng trabaho ko ang kainin neto, kaya ayun tinitiis kong hindi mag buklat netong blog kong nonsense..

Wala naman ganun pa din life ko..


Natapos na HEARING ng Kaso ko, DISMISSED naman sya..

HIndi pa naman ako natatanggal sa trabaho kahit lage akong nahuhuling nag FFB, Tumblr, Tagged, formspring at kung anek anek na website na hindi pwede sa trabaho, wala naman kasi akong magagawa
kundi mangalkal sa social network, kesa naman maabutan nila akong tulog sa sobrang anotk dahil sa Kaboringan ng ginagawa ko.. dba? agree?! kampihan nyo naman ako.. hahaha!


Minsan kasi may mga bagay na kailangan mong bitawan kahit gaano mo pa to ka gusto,
Kailangan mong pumili kung yung kaligayahan mo ba o yung mga bagay na magpapatuloy sa takbo ng buhay mo ang pipiliin mo.. kailangan mo pumili lalo na kung ang nakasalalay e yung mga umaasa sayo..

Life is 10% what happens to you, and 90% how you deal with it. Stand up and take it

Ang epal mo talaga Kristia!!!!

Ang dami ko ng drafts!!!!

Hindi ko naman maipost post..

At dahil sa lutang na lutang ako ngayon at naka apat na bote na ko ng enerdy drink wag lang antukin,dahil sa
matinding pangangailangan,kailangan kong kumayod ng kumayod.. hehe
sobra na sa 24 oras akong gising kaya naman dko na alam ano pakirasmdam ko ngayon..
sabog na sabog ako sa antok at pagod, parang nilibot ko buong maynila kaninang maghapon,
para kong nalibot ng special offer huh?! hehe..

para kong kabute, pasulpot sulpot kaya nanam wala na atang ginaganahan magbasa ng blog ko, sa bagay wala naman talagang wenta itey.. haha!!

Pero walang kwenta tong sinsabi ko.. hindi naman ito yung gusto kong ikwento.. pero hindi na rin yung pagiging bitter ko sa boyfriend ko ang ikkwento ko.. hindi naman kasi mabenta,, hehe
wait nyo sa next post ko..



wi-wiwi lang ako...

Toooot....

toooot...




toooot...

Tatlong Taon na... T_T

"Oh these times are hard
Yeah they're making us crazy
Don't give up on me baby "

FOR THE FIRST TIME

The Script





Wala lang..

hehehe..

Emo pa rin ako ngayon..

Bukas third year anniversary namen..

Ayaw ko ng mag expect ng kahit ano..
hindi ko alam if these are just trials for us o
talagang were not really meant to each other

kahit ganun pa man.. my love for him keeps me holding on..

and this song is the one that best describes what we're having right now..

So sad...

"we don't know how we got into this mess it's a gods test
Someone help us cause we're doing our best

Trying to make it work but man these times are hard"

Lagi mong tatandaan na malakas ang appeal ng blogger.

• Dahil malalim siyang magmahal.
• Masarap siyang magmahal.
• Sa dami ng nababasa niya maari niyang gawin sa iyo yun.
• Sa dami ng nabasa niyang magagandang bagay maaring maging aral sa kanya yun.
• Swerte ka. Kasi pwede niyang ikalat at ipagkalat sa maliit na mundong ito na mahal ka niya.
• Swerte mo ikekwento niya ang nangyayari sa inyong dalawa.
• Kaiingitan kayo ng madla.
• Pinaka sweet na tao na yan pag nakakita ka.

 +++ Napulot ko lang to sa tumblr ng isang nakakaaliw na blogger * matabang utak
 eto link kung gusto nyong maligaw...

http://matabangutak.tumblr.com/post/5538716646

Price tag= Magkano ka!?

Price Tag – Jessie J Song and Lyrics Code

[Jessie J]
Seems like everybody’s got a price,
I wonder how they sleep at night.
When the sale comes first,
And the truth comes second,
Just stop, for a minute and
Smile

Why is everybody so serious!
Acting so damn mysterious
You got your shades on your eyes
And your heels so high
That you can’t even have a good time.

[Pre-chorus]
Everybody look to their left (yeah)
Everybody look to their right (ha)
Can you feel that (yeah)
We’re paying with love tonight

[Chorus]

It’s not about the money, money, money
We don’t need your money, money, money
We just wanna make the world dance,
Forget about the Price Tag

Ain’t about the (uh) Cha-Ching Cha-Ching.
Aint about the (yeah) Ba-Bling Ba-Bling
Wanna make the world dance,
Forget about the Price Tag.

[Jessie J - Verse 2]
We need to take it back in time,
When music made us all UNITE!
And it wasn’t low blows and video hoes,
Am I the only one gettin’… tired?

Why is everybody so obsessed?
Money can’t buy us happiness
Can we all slow down and enjoy right now
Guarantee we’ll be feeling Alright.

[Pre-chorus]
Everybody look to their left (yeah)
Everybody look to their right (ha)
Can you feel that (yeah)
We’re paying with love tonight

[Chorus]

It’s not about the money, money, money
We don’t need your money, money, money
We just wanna make the world dance,
Forget about the Price Tag

Ain’t about the (uh) Cha-Ching Cha-Ching.
Aint about the (yeah) Ba-Bling Ba-Bling
Wanna make the world dance,
Forget about the Price Tag.

[B.o.B]
Yeah yeah
well, keep the price tag
and take the cash back
just give me six strings and a half step.
and you can keep the cars
leave me the garage
and all I..
yes all I need are keys and guitars
and guess what, in 30 seconds I’m leaving to Mars
yes we leaving across these undefeatable odds
its like this man, you can’t put a price on the life
we do this for the love so we fight and sacrifice everynight
so we aint gon stumble and fall never
waiting to see, a sign of defeat uh uh
so we gon keep everyone moving their feet
so bring back the beat and everybody sing
it’s not about…

[Chorus]

It’s not about the money, money, money
We don’t need your money, money, money
We just wanna make the world dance,
Forget about the Price Tag

Ain’t about the (uh) Cha-Ching Cha-Ching.
Aint about the (yeah) Ba-Bling Ba-Bling
Wanna make the world dance,
Forget about the Price Tag.

It’s not about the money, money, money
We don’t need your money, money, money
We just wanna make the world dance,
Forget about the Price Tag

Ain’t about the (uh) Cha-Ching Cha-Ching.
Aint about the (yeah) Ba-Bling Ba-Bling
Wanna make the world dance,
Forget about the Price Tag.

[Jessie J -Outro]
Yeah, yeah
Oo-oooh
Forget about the price tag.

-------------------------------------------------------------------------

wala akong maiblog at namimiss ko na rin ang mag blog kaya siguro dito muna ako magsisimula

sa kantang to.. sa kantang to..

hehe..

hindi ko naman sya paborito dahil lang sa rhythm ng kantang to at dahil nakaka ralax sya..

hindi dahil sa mahiorap lang ako,

nakaakbagabag lang na ang tao ay masyadong mapaghangad sa lahat ng bagay lalo na sa material

I admit may pagkaganun din ako pero hindi naman to the extent, may limation din naman po ako

Pero napatunayan ko sa sarili ko na hindi kayang bilhin ng pera ang totoong kaligayan, Maybe it's just an additional

blessing pero you can still be happy kahit hind ka gumamit ng pera..

nag daming bagay na libre sa mundo, tulad ng madals kong ginagawa..

MANGARAP!!! buti na lang sa ganitong panahon e libre pa rin yun kasi kung hindi baon na ako hanggang bunbunan sa pagkaakutang,,haha!!

masarap mangarap alo na kung unti unti mo tong mararating.. lalala ewan ko ano bang pinagsasabi basta nasa laman na ng kanta lahat..

bahala na kayo kung babasahin nyo tong blog kong to,, wala naman kasing masaydong kwenta.. hehe

Basta masarap mabuhay,, nagmamahalan amn ang bilihin basta alam mong may nagmamahal sayo at minamahal mo..

masaya na ko.. chos! arte ko! drama ko pa! ako na! the best ako! haha

pero totoo naman diba!? wag kna mag deny! maraming bagay ang hindi kayang biulhin ng pera!

Pag Jerbaks! pag hikab! pag bahing! pag tripan ang sarili, pagdadasal, mangangarap, Pagsusulat!!! ayun! tama naman diba!?

Keep Rocking guys!!!

we live to live!

Enjoy what we have and dance your heart out! (ano Daw!?)

I love you!!

I love you!!

Araneta!!!!! wahaha!!

Gets!? slow ka kung hindi :p

EMOngoliod

Parang nararamdaan ko nang  anlayo layo ko na..

Anlayo layo ko sa Blog world,.. *lungkot*

Bakit naman kasi napaka raming bagay ang gumugulo at bumabagabag sa buhay ko,
Buryong na ako!

Puro simula na lang nagagawa ko! waahhh!

Ganito talaga siguro pag pre occupied ka, andami ko gusto isumbong at ikwento kaso di ko na alam san ako
mag sisimula..

Sana sa mga susunod na araw e magkaroon naman ako ng ,aluwag na oras para maka pag update ng blog ko at ng mga blog nyo..

Sa ngayon magulong magulo pa rin ang utak at buhay ko,

Hindi ko alam kung magpapatuloy ako sa mga plano ko sa buhay o liliko ako sa ibang direksyon para sa panibagong landas na tatahakin (LALIM) *sigh*

Sana naman sa mga darating na araw ay maging favorable naman si tadhana sa akin,.. :(


Mas maganda nga siguro minsan mag- isa ka.. makikita mo, mararamdaman mo ano kulang, mali, sobra, abuso at hindi dapat sa mga ginagawa mo..

Nalaman kong marami akong naiwan at nakalimutan gawin noon dahil sa papapaikot ng mundo ko sa isang tao, na dapat pala nag eenjoy na ko, may nakikilala na kong mas higit pa at makaaktulong sa pag hubog ko bilang isang matatag at indipendent na nilalang, andami kong nasayang na oras, para sa sarili ko..




"I need some shelter of my own protection baby To be with myself and center, clarity Peace, Serenity... ♪♫♪ "

Ayan kasi!!!

eto na!


eto na!


eto na!


waaaaaahhhhhh!!!!


I'm Back!!!!!

~ Who cares!!!!???
wahahaha!

napag isip-isip ko lang na hindi na mawawala sa systemako ang pagiging abala dahil sa dami ng responsibilidad na nakapatong sa aking balikat.. haha
(Presidente!?) at napagtanto ko na hindi na rin ako magkakaroon ng panahon katulad noon na maari akong magbaabd sa blog hanggat gusto
ko.. kasi REGULAR Na ko..madami na kong pinagkakaabalahan tulad ng Facebook, Yahoo, yosi at break time.. lalong lao na ang tambak na trabahong
naghihintay na bigyan ko ng pansin.. hehe pero ayos lang magaan na loob ko dahil hindi natuloy ang hearing ko..

TAMA! may kaso ako.. ako na! ako na ang may Kaso! hehehe

bago ako pumasok sa trabaho kanina ay pinilit kong bumangon ng maaga mga 10:43 AM.
para lang puntahan at humanap ng abugado sa kaso ko..
sa mga chismosa eto pala ang branch ng MAkati Trail Court Branch 63
Case #364188

Sa lobby pa lang ng Makati City hall e hindi na amgkanda ugaga ang mga tao sa pila..
kala mo pila sa box office hit movie ng My Amnesia girl sa haba! pila pala iyon sa elevator.. haha!
parang nawalan agad ako ng pag asang aabot pa sa shift ko sa trabaho kelangan kong gamitin na lang ang hagdan
papuntang 16th floor.. hehe pero hindi ko naman kinarir masyado yun naawa naman at nahiya ako sa mga baby fats ko baka mabawasan pa sila...

Pag dating ko sa 16th floor e pinabalik ako sa 14th floor para kumuha daw ng abugado,....
Nakakuha naman ako kaso masyado ata syang busy kakatext at halos ayaw nya kong kausapin.
Pinabalik lang nya ako sa 16th floor para alamin kung kelan ire- reschedule ang hearing dahil sigurado naman syang hindi yun matutuloy next week..
Huwag ko na rin daw ilaban yung kaso dahil maaaksaya lang daw ang panahon ko, at yun din naman ang desisyon ko..

In short.. hindi pa ko mahahatulan next week, hehe sa June na lang daw itutuloy

Sige na nga, ikwento ko na ang kaso ko..
hehe

Isang karumaldumal na krimen ang ginawa ko..

LITTERING ayun! nahuli ako nagtapon ng upos ng sigarilyo sa isang ,matao at maruming lugar ng Guadalupe.. at napaka swerte ko talaga ng araw na yun dahil Birthday ko
yon! Sabi na nga ba e, ang pagsusuot ng itim sa araw ng kapanganakan ay hindi magandang sinyales.(tips: huwag mag black sa araw ng bday dahil maaring mangyari sayo ang nangyari sakin hehe)
Natatawa lang ako noon dahil apat kaming nahuli, nakakatawa din ang MAPSAng yun dahil hinitay nya talagang itapon namin ang basura bago nya kami bulagain.. kakatuwa talaga sya!
apat kaming nahuli, nagbayad yung dalawa kong kasma, ako at yung isa kong kaibigan ay nagmatigas na huwag magbayad dahil hindi naman daw totoo iyon. at dahil uto-uto ang lola mo at ayaw magbayad ng multa
hindi nga kami nagbayad,, ayun pag sapit ng isang buwan nakatanggap ako ng "Resolution" na sasampahan na nga daw ako ng kaso at take not.. ako lang ang nakasuhan..
Pero ayos lang yun..

That's life..

and life isn't fair, so learn to deal with it..

So far may mga natutunan din naman akong mga bagay bagay na madadala ko hanggang magkalindol ng intnsity 7.5.. hehe

wala na! wala na kong masabi

namiss lang kita blogspot.. at drained din ang aking utak! huhuhu

Ako na Ang Bitter I

Mab bo-blog ako dahil sobrang sama nanaman ng Loob ko
(parang palagi na lang) Kahit pa bawal na ang hindi work related sites sa Station ko dahil may May bagong memo na lumabas bahala na sila kasuhan ako! hehe

Kamusta kayo!?????

OK ba kayo?

ako sakto lang.. saktong sakto lang para sa taong malungkot.. ano daw?!

Paano ba hindi maging Bitter kung alam mong niloloko ka ng taong pinakamahalaga sayo?

Paano ba maging kalmado kung kahit magkatabi na kayo sa pag tulog ibang tao pa rin nasa isip nya?

Ngayon malalaman nyo kung gaano ako katanga sa Pag-ibig
Pero kung di kayo interesado malaya kayong iwan ang pahinang to..

HIndi ko na lam kung ano pa bang kulang at dapat ibigay sa taong mahal ko..
Halos buong kaluluwa at pagkatao ko naibigay ko na.

Halos hindi na ko matulog dahil pauwi ko ng ala tres ng madaling araw ay magaasikaso pa ko ng kakainin nya at babaunin nya sa opisina.. na ang tanging gagawin nya na lang halos ay nguyain ang pagkain at lunukin, pati na rin ang paliligo..

Ako rin yung tipo ng taong consistent, mula noon hanggang ngayon walang nagbago sa nararamdaman ko, mas lulalim pa nga dahil sa mga nadiskubre ko sa kanyang mahirap tanggapin pero tinanggap ko dahil mahal ko sya..

tatlong taon na.. magtatatlong taon na mula ng sinuko ko buong pagkatao ko sa kanya.. Mahal na mahal ko sya kahit wala sya gawin para sa akin makasama ko lang sya..
kahit pa paglikuran ko buong pamilya nya mapagaan lang loob nya sa mga problemang hinaharap nya..

At pagtinamad ako at hindi kumilos e kelangan ko nang mag impake dahil alam kong masesesante nanaman ako at palalayasin. e tanga si ako.. lagi ko na lang iniisip na marami lang sya iniisip kaya sya ganon. pero nakalimutam ko nang bigyan ng magandang dahilan sarili ko.. ako lage ang hindi maintindihan kaya ako laging mali..

Hindi ko alam kung totoong pagmamahal to.. masakit at malungkot.. mas pinili nya ang mga taong walang maitulong sa kanya kundi malabing na text message para ipagpalit sa lahat ng ibinigay ko..

hhaaaayyysss...

Do I sound BITTER?

SHOULD I'LL BE BITTER?!

hindi ko alam bakit may mga taong kailangan munang mawala ang taong nagpapahalaga sa kanila bago pa nila marealize na kailangan nila iyon..

IKAW! KUNG IKAW MAY MINAMAHAL KA! ARAW_ARAW MONG IPARAMDAM AT SABIHIN KUNG GAANO KA KAHALAGA SA KANILA! MAHIRAP MAG HANAP NG TAONG MAGMAMAHAL SA INYO NG TOTOO...

gusto ko nang kumawala, tumakas, magising kalimutan lahat ng nararamdaman ko.. parang kailangan ko ng TIME MACHINE NI AKONI para maka MOVE FORWARD AKO.. hehe

O kaya naman BATO! pang pukpok sa utak kong tulog at PUSO kong BULAG..


ayun lang!

walang kwenta to! wala talaga!

STRESSED NA KO!!!

AKO NA!!!


AKO NA ANG BUSY BUSY-HAN
AKO NA ANG STRESSED
AT AKO NA ANG NAKAKAMISS SA BLOGSPHERE! HUHUHU ;(


sa mga oras na ginagawa ko to ay sangdamukal parin ang trabahong pinapamadali at pinapatapos sa akin
pero mas pinili kong mag blog muna dahil baka sumabog na ang kakarampot kong utak sa kakaisip pano pagkakasyahin ang oras para tapusin to..

Antgal ko nang hindi nakakapag update ng Blog ko..
antagal ko na ring hindi nakakapamasyal sa mga pages nyo..
tsk.. tsk..

Yun ay sa kadahilanang..  Malapit na kong malunod sa stressed na binibigay sakin ng Boss at ng trabaho ko..
Gusto ko nang umayaw..
Mas masahol pa sa stress na binibigay ng pag-ibig sakin.. wahaha! (baliw na ko)

Yesterday was supposed to be my Restday pero pinapasok pa rin ako ni boss dahil marami kaming hinahabol na workload no choice ako dahil dalawa lang kaming gumagawa sa account na yun..

last night shift 7PM-4AM
Today's shift 3PM-12MN

parang tumambay lang ako sa bahay pag uwi ko at bumalik nanaman ako dito para humarap nanaman sa nakakaimbyernang ambiance..

MISS KO NA KAYO...
MISS KO NANG MAGBASA..
MISS KO NANG MAGCOMMENT

MISS KO NANG MAG POST NG ENTRY.. ;(

hindi ko alam kung kelan ako magkakaroon ng sapat na panahon para sa sarili ko sa mahal ko sa buhay at sa blog ko.. huhuhu
sana nandito pa rin ako sa Opisinang to pag balik ko sa BOG WORLD at wag mag full time logger..




I'll shall return guys..
I'll make it up to you..



I miss you all!


I LOVE YOU ALL!!!!






arf! arf!

takip silim

Tabing dagat, simoy ng hangin..

lamlam ng alon

lamig ng tubig

Kulay ng langit

na mi.miss ko na...

Takipsilim....

Photos na nakuha ko nung naligaw ako sa isla ng Panay.. nakaraang taon
namimiss ko na ang pamilya ko.. ;(

"Huling tagay ni Anthony"

Kahit sino siguro ayaw ng eksenang may taong umaalis..
Lalo na ako, ayaw na ayaw ko namay nawawala, hindi ko alam kung dahil sa hindi ko na sila makaksama o dahil ayaw kong maiwan ng  mag mag-isa..


Maligamgam ang ihip ng hangin ng gabing yon...
nasa kalagitnaan kasi ng taon..

Kumpleto ang magbabarkada, tahimik, parang walang gustong umimik
Tila walang gustong gumawa at  makagawa ng kahit ano mang ingay bukod sa
tunog ng alak na isinasalin sa baso..

Sa harap ng magbabrkada ay ang isang lamesang may lamang samo't saring pulutan at alak na tinatagay na nagsisilbing pampamanhid sa nararamdaman ng bawat isa..
Walang gustong maunang mag salita dahil alam ng lahat na sa isang salitang babasag sa katahimikan ay
 aapaw ang emosyong pilit itinatago para sa isa nilang kaibigan.

Sa gilid ng magbabarkada ay may isang papag na nakaratay ang isang katawang pagal at sing payat ng ting-ting..

nag may biglang nag salita..

"Tang-inang inuman yan! ano ba!? bat ganyan kayo?di pa ko patay, wala tayo sa lamay,nagiinuman tayo!"mahina pero buo ang salita "-Si Anthony

Lalong nangilid ang mga luha sa mga mata ng magkakaibigan na siguradong pinipigil ng bawat-isa dahil alam nila na ano mang oras ay siguradong malalglag sa kanilang mga mata at siguradong mahihirapan na silang pigilan ang pag iyak.

ngumiti ng mapait..
 
"Oo nga! tagay na yan para matapos maaga.. magpapahinga pa yan si Anthony oh!"

pampam ako.. pang alis ng tensyon

tinawag ni Anthony ang nanay nya para itayo siya sa pagkakahiga para tumungga sa Pale Pilsen nyang iniinom

Anthony: tang Ina nyo nakakapanibago kayo! naputulan lang ako ng kamay ganyan na kayo!? (sabay ubo)
        baka huling inuman na naten tong kasama nyo ko, hindi nyo na nga ako sinama nung huling outing nyo  

May isang kaibigan nanamang naglakas ng loob na msumagot

"pano ka sasama e kagagaling mo lang sa Chemo!?"

pwede naman! nagiinuman nga tayo kahit katatapos lang ng chemo ko, ayaw nyo lang ako painumin, aarte nyo di naman kayo yung mamatay, Hindi nyo pa ako pagbigyan kokonti na lang panahon ko alam nyo namang stage 4 natong kupal na sakit na to,pinutol na nga kanan kong kamay para hindi na kumalat, wala namang nagbago.. hind na tuloy ako makapg Ja*** ! (sabay tawa ng mahina)

"mag swimming tayo sa Birthday ni Karla! o kaya mgavideoke na lang tayo para makakanta ka ng  favorite song mong "Gold" bakla ka! haha!"

try naten kung kaya ko pa, kung aabot pa.. mahina nyang sagot..

"wag ka ngang magsalita ng ganyan, parang kang tanga! syempre aabot ka pa! masama kang damo diba?"
sabat ng isa pang kaibigan upang hindi na marinig pa ang sakit at pagdurusang pinagdaraanan ni Anthony kahit alam nila sa sarili nila kung gaano ito kahirap.

napuno ng pilit na tawanan ang bakuran ng aming kaibigan..

alam nameng hindi na magtatagal ang kaibigan namen, masyado nang mahina ang katawan nya at kalat na sa buong katawan nya ang cancer..
Pinilit nalang nameng tapusin ang ang huling inumang kasama si Anthony..
Inalala ang mga kagaguhan at kalokohan ng anim na taong pagsasama. nababakas sa mga malamlam nyang mata ang saya ng pagalala sa mga nakaraan noong magaling pa sya.

Kalog, maingay, matalino,pakawala,malibog,aktibista, makabayan,
yan si Anthony isang mabuting kaibigan na maagang kininuha sa aming ng lumikha..
nakakalungkot lang na wala kami sa tabi nya sa pinakahuling minuto ng buhay nya dahil na rin sa pagiging abala sa trabaho at pag-aaral.. pero alam namen na kahit may konting sama sya ng loob sa amin ay mas marami kaming naibigay at na bahaging masasayang ala-ala na babaunin nya sa paglisan nya..

A prayer for OFW's

Dear God,

You crossed every border between divinity and humanity to make your home with us. Bless  our fathers, mothers, brothers and sisters who have travelled to foreign lands with faith in their heart leaving their families behind as they break through the barriers of people, cultures, and languages to escape oppression and poverty.

There are many things going on that are beyond us even with our collective power. We come to thee in supplication and heartfelt pleadings as we are mindful of the ordeals of others. 

We thank Thee for hearing the prayers of your people as China grant reprieve to our three OFWs and may the Chinese government grant a lesser penalty to their case.

We pray for the thousands of OFWs who were incarcerated and imprisoned in the Middle East, Asia and other continents, may Thou please grant them a new hope  and  freedom to return to their families to begin a new life as they entrust their lives into Thy hands. May Thou enlighten our leaders to put the plights of distressed OFWs as a priority and withdraw from plans of cutting the budget allocation for DFA's social service and legal assistance funds. 

We pray to Thee that our OFWs in Taiwan will soon be relieved of the fears and uncertainties that haunts them on the current Taiwan-Philippines rift. May the government emissary would soon find an immediate resolution to this issue so that those more than five thousand scheduled for deployment will now be allowed to take on their jobs, and the nearly a hundred thousand currently employed may keep their jobs and be able to sustain their families.  

We pray that may Thou please keep our overseas Filipinos safe in the escalating conflict in countries where democratic renaissance in Muslim nations is unfolding from Morocco, Egypt, Yemen, Bahrain and Libya as they await the immediate repatriation efforts being taken by our government agencies and may their families in the Philippines be freed from fear and worries of their condition and that the OFWs safety is assured despite the worsening condition. 

We pray that may Thou save from harm our Filipino workers in war torn countries of Iraq and Afghanistan, as well as OFWs in Nigeria, Somalia, Lebanon and Jordan, who have taken great risks to continue their fight against poverty to support their families in the Philippines despite of the work deployment ban imposed in these countries. 

We pray for the safety of the Filipino nurses trapped in the rubbles during the earthquake in New Zealand, and the rest of the OFWs and Expats around the world who are suffering from natural calamities, diseases and injustices that they may find comfort through faith in Thee.

Hear our prayer Lord, to end the corruption that plague of our nation, the poverty  and violence that displaces millions of our Filipinos from their homes, which separate and divide families.

As we await for the signs of time when the Filipinos around the world, the fathers and mothers brothers and sisters, and sons and daughters may be reunited as one happy family. that going abroad as an OFW is the least option. We pray for Thine tender love and kind mercy, with our faith, with our hope, with our love to thee, we pray for power greater than us all, we pray for divine intervention.

This is a joint call from the Pinoy Expats/OFW Blog Awards, or PEBA, Inc, along with its 300+ KABLOGS, the RMN News Bantay OFW radio program and the Blas Ople Policy Center and we are asking for your prayers or support by reposting this to your blog, posting this link in your FB, Friendster and Twitter accounts or sending this as email to your networks.

The original photo where the image was taken in this post was an official entry by Erwin Serrano from Riyadh Saudi Arabia, 10^th rank winner to the 2010 PEBA International Photo Contest.

Posted by The Pope at 5:19 AM 

Pulis na Matulis

HARHARHAR!!!

Ayun naman kase...
Sa mga panahong ito ay nasira ang system na ginagamit ko..
Remote Desktop kasi ito (titipid ang amo)
kaya naman kailangan pang itawag sa Las Vegas dahil doon ang main office/hospital na linalaro este tinatrabaho ko.. Kaya naman eto't tengga ako kaya naisipan kong iblog ang nakakabwisit eksena Kagabi

12 MIDNIGHT

Yan ang out ko.. masyadong maaga para sa isiang hostess hehe.. juk lang!

Bago ako umuwi ay nagkayayaan kame ng mga officemates ko na mag yosi muna sa baba ng building bago
ako umuwi..


Sa ibaba ng buliding namen ay may dalawang ATM machines sa pagitan ng Entrance ng gusali,
Habang nagsusunog kame ng aming mga baga at nag papalitan ng kuro-kuro tungkol sa laban ni Donayre ay hindi namen/KO sinasadyang matayuan ang harap ng isa sa mga ATM machines, at sa di kalayuan ay may isang mama na nakatayo sa kanyang motor..

napansin nanamin sya doon pero keber kami sa kanya dahil abala kame sa paghuhuntahan...

ng biglang...


"Umalis nga kayo dyan!" 

"Doon Kayo"

Sabi ng isang tao sa likod namen...

ako ang sobrang nakaharang kaya naman nag sorry ako at lumayo kame sa ATM machine
Marami parin syang sinasabi na hindi namen mawawaan..

nakauniporme sya, naka jacket, ISANG PULIS ang manong...
base sa posas na nakasabit sa kanyang bewang at ang mainggay na raydong maya't maya'y talak ng talak

tumahimik kamen bahagya dahil naroon pa sya...

at pagkatapos nya gumamit ng makina e tumingala pa sya at hinanap ang CCTV camera,
bago pa sya umalis e napakasama pa ng tapon ng kanyang tingin samin, nakakairita sya!!! nakakainsulto
at napaka arogante!

mayamaya pa e pinahaharurot na nya ang napakabulok nyang motor..


Hindi ko lubos maisip bakit ganun ang naging akto nya samin,
hindi naman siguro kami mukhang mga hold-upper o snatcher na pagnanakawan sya..

Hindi na mabilang sa mga daliri ko kung ilang beses na akong naka-encounter ng ganyang klaseng pulis..
napaka yabang at arogante.Hindi ba ang isang pulis o alagad ng batas ay nangangalaga ng kayusan ayon sa batas? sa tingin ko wala naman ako/kameng nilalabag na batas doon

hindi tuloy nakakapagtaka kung bakit ang mga tao ay wala nang tiwala at respeto sa kanila dahil sila mismo ang nagpapakita ng kabilktaran neto sa mga mamamayan.. tsk tsk.. kaya sa tuwing nakakakita ako ng unipormadong pulis, ay hindi ko amiwasang kumunot ang noo ko at sumumangot..

Napakarami kong kilalang pulis na bulok at mga abusado sa kapangyarihan.. hindi ko na sasabihin ang mga pangalan nila syempre dahil baka maligaw ang blog ko sakanila at i.ambush ako..

PO1 palang hindi namarunong magbayad sa jeep

pulis na may-ari ng KTV bar

adik, magnanakaw,protektor ng sugal....

Tsk tsk..

hindi ko tuloy alam paano pa nila mapapabango ng pangalan nila sa akin..

tamaan na lang ang matatamaan pero eto ang nakikita ko, kung magvo.violent reaction kayo na hindi sila ganito e sana makita ko at mapatunayan ko...

tsk..tsk..

tama ba ako? o Taman tama?!

Ikaw? may tiwala ka ba sa pulis?

Ano Bang Blog to!? LOL

wala naman.. wala kasi akong maisipang i.blog ngayun kaya naman hindi ko alam san
makakarating tong sinusulat ko, este ti.natype ko pala...

Dahil siguro sa 3- 12 na ang shift ko e naninigas na rin ata sa lamig ng aircon ang utak ko..

Masaya ako, kasi siguro ewan ko..

Masaya lang ako at natuto akong magblog.. hindi lang siguro dahil nakakapag kwento ako ng mga walang kwentang thoughts at muni muni ko, pero mas masaya ako dahil may mga tao akong nakikiklala at dumadaan sa buhay ko, hmmm....

Dahil kasi WALA NA AKONG SOCIAL LIFE....

nakakalimutan ko na ang mga tao sa paligid ko, kaya naman I'm glad I  become a part of  "Blogs ng Pinoy"
hehe Imotera ko naman!! harhar

Last Saturday hindi na ako maka access sa mga website na madalas kong puntahan...
Wala ng Grooveshark,Web messenger, You tube, at ang mahal kong TV patrol Live..


mabuti na lang hindi inalis ang Blogspot.com

dahil kung hindi, e automatic akong masesend ng resignation letter.. hehe
pero joke lang yun..

hehehe.. ayun lang naman

wala na kong maisipan pang sabihin..

Walang kwenta tong blog na to..

Childish Memories

“The things which the child loves 
remain in the domain of the heart until old age. 
The most beautiful thing in life is that our souls 
remaining over the places where we once enjoyed ourselves” - Khalil Gibran


Hindi ko alam pano ko sisimulan tong blog na to, eto lang kasi ang nasa isip ko

Napapagod na ko, nagsasawa na ko, nakaka stress!

Meralco,Maynilad,Renta sa bahay, Smart,Globe,sun
LBC,-- ayan ang mag problemang hindi ko pwedeng takbuhan sa araw- araw na ginawa ng Diyos
alipin na nila ako...

Ang hirap ng tumatanda, ang daming reponsibilidad sana habang buhay na lang akong bata...


(FLASH BACK)

alam mo bang laruin to?!

Siato,Luksong Baka,Chinese garter,Langit-Lupa,Mangga Mangga hinog ka na ba?!
tago-taguan,bangsak,Agawan base, Sipa,Sak-sak Puso, teleber-teleber

malamang may alam ka dyan kahit isa.. :)

Pampalipas oras din namin dati ang paglalaro ng Brick Game, may advanced version na may tumatagos na blocks para mapuno na yung gap sa loob.Pero inggit ako sa kabit bahay naing Japanera kasi  Mas advanced sila Tamagotchi ang nilalaro nila. Pinapakain, pinapatulog , inililibing pag namatay na. may game boy pa,

Pero kung wala ka talaga, yung laruan na lang na may tubig sa loob tapos dapat ma-shoot mo yung mga bilog sa stick na maliit.

may ganyan ka rin ba noon?

Nagkaroon din ako ng family computer, Mario Bros,Battle City,Pacman at Popeye ang favorite ko!

Meron din namang mga laruan na hindi masyadong magastos, tulad ng tagpipisong paper doll na mabibili mo suking tindahan nyo na may mga kasamang pares ng damit, pwede ring nagpipitpit ng gumamela para gawing soapy bubbles na hihipan  sa binilog na tanggkay ng walis tingting? kung minsan okra ang ginagamit, na ubod din ng lagkit.

O kaya naman e tansan na pi-pitpitin at patutulisin ang dulo at lalagyan na pisi, pulit-ulit mong papaikutin yunng pisi nya at presto! may blade ka nang laruan na parang maliit na chainsaw na sisira sa halamang tanim ng nanay mo o kaya naman e kapit bahay nyo..

 PAGKAING USO...

Nutri Ban!
- alam yan ng mga nasa public school.. pampatalino at pampalaki

Belekoy
-favorite ko yan! kahit sabihin nila sakin noon na gawa yon sa kulangot na may asukal e wala akong pakialam dahil sarap na sarap ako sa lasa ng kulangot, este belekoy..
20 centavos lang isa nun dati ngayun dko na alam saan maghahanap ng ganun.. ;(

Bazooka,tarzan, at texas bubble gum... tira-tira,
-gustong gusto nameng kolektahin ng kaibigan ko ang bazooka dahil may komiks na loob noon, akin ang komiks at sakanya ang gum, yun nga lang pag tapos nya nguyain at ubusin ang katas, sa ulo ko trip nyang ilagay kaya naman hanggang ngayon e magkaaway parin parents namen dahil sa ginawa nyan pagdikit ng bubblegum sa buhok ko..hehe

aratilis? makopa? kaymito? kamias?
-malamang ginawa mo rin to.. mahilig din ako umakyat ng puno at manungkit ng alatiris may hinog at maniba pa, pero hindi ko sila kinakain kadiri kasi lasa nila..


PALABAS

Mahilig ako noon sa mga palabas sa channel 2, at tuwang tuwa naman ang nanay kong nagbabad ako sa TV kasi naman Hiraya Manawari, Bayani at Sine Skwela,pinapanood ko..
kung saan nakilala mo sila Teacher Waki, Ugat Puno, Palikpik, Agatom at ang buong barkada nila lalo na kapag nakasakay sila sa space ship o sa jeep na lumilipad
( tumutunog sa utak ko ang theme song ng "Hiraya Manawari" )
Batibot na ang Akala mo nga mag-dyowa o mag-asawa sina Kuya Bodjie at Ate Sheena.kasama na rin sila Pong pagong, sitsirit-sit,uning-ning at luging-ging?PAti na rin si Kapitan basa at angelique Baso

Sinusubaybayan ko rin ang Sarah ang Munting Prinsesa, Julio at Julia, at Cedi,Marco,

Pati na rin syempre ang Shaider!!


Sa eskwela naman.. hindi ako papahuli sa mga pencil case na maraming kwarto at bukasan, may pinipindot pa para biglang lumabas si pambura at si pangtasa..hehe
ang notebook ko rin noon e yung mga idol ko sa Ang TV pati na rin ang Gwaping na patay na patay ako kay Eric fructuoso..

Mahilig akong mangolekta ng paper stationaries pagandahan at pabanguhan natigil lang ako ng pangungolekta nung grade 4 ako, nung nakita ko ang classmate at katrade ko sa paper stationarey na ginawang pamunas iyon nung bumahing sya at lumabas ang malapot nyang.. hhmmm.. dko na babanggitin nakakasuka!

mahilg din ako pumirma at gumawa ng Slumbook para naman malaman ko kung sino ang Crush ng Crush ko at crush ng bestfriend ko kasi naghihinala na ko na sinusulot nya ang Crush ko, at tama nga ang hinala ko! pareho kami ng crush at nag away kame dahil doon SInabihan oa nya akong ahas!! haha!!! dko makalimutan yun!

MUSIC

Syempre Spice Girls!! my poster pa ako nung panahon na yun..
doon ko din nasimulang magustuhan ang Eraserheads,Blakdyak, Alamid, TRue Faith ect...

Kilaal din ang kanta ni Andrew E nun.. at hanggang ngayon pagnaririnig ko sya e kayang kaya ko pa ring sabayan dahil kabisado ko pa sya..hehe

ang Eraserheds ninakaw ko nanaman kay google

hahaha!!! ang sarap sa pakiramdam bumalik sa bata
Kung halos ka-edad kita malamang nakakarelate ka sa mga sinasabi ko..

Ang dami ko pang gustong alalahanin pero kelangan ko nang bumalik sa realidad, kailanang tapusin ko ang trabaho ko para naman matuwa ang boss ko at hindi ako tanggalin sa trabaho dahil malang wala akong maipangtutustos sa mga bagay na umaalipin sa akin,

Masarap maging bata, hindi ko nga alam at bakit ang mga bata ngayon e nagpupumilit nang tumanda
samantalang ako etong gustong bumalik sa pagkabata na ang pinaka malaking problema ko lang e yung perang kukupitin ko pandagdag pambili ng paper doll at Belekoy..Pero masaya na rin ako, na.enjoy ko ang kabataan ko..nagawa ko ang bagay na giagawa ng isang tipikal na bata

Sabi nga ni Cynthia Ozick,Childhood is the most beautiful of all life's seasons.and What we remember from childhood we remember forever

kaya naman pag naaalala ko ang kabataan ko..
I can't help but smile and to reminisce more.. 

P.S kung sino man sa inyo ang may alam na bilihan ng belekoy, pwede nyong bang ipagbigay alam sa akin seryoso po ako, 5 taon na kong hindi nakakatikim neto.. huhuhu

-end-

e-mail kay JolOgs

ayun! Pasensya na muna kayo hindi ko muna mgagawa yung part 2 ng nightmare sa umaga ko.. para ikwento anung nanyare sapanaginip ko.. masyado din akong magigiung busy ngayong araw na to dahil maraming trabaho ang naiwan sakin kaya kailangan mag focus muna.. hehe

Pero share ko lang tong moment ko pag pasok ko today,
Pag Pasok ko....

Nag.In sa biometrics
Pinindot ang On button ng CPU
nag set up ng computer, nag bukas ng email......

at CHARANNNNNNNNNNNN!!!!!

may email galing kay BOSS..

kinabahan ako, hindi naman kasi ako laging nakaakrecieve ng email galing sa kanya hindi tulad ng kaibigan kong si Rbee na SUPER friends sila!! anong connect ni Rbee?! wala lang binanggit ko lang sya, sya kasi yung officemate ko na author ng http://outoftheclosetintothestreets.blogspot.com/ 
ang Lasallista friend ko dahil minsan lang magkaroon ng kaibigang maganda, ANG  JOLOGS maganda ang eskwelahan.. haha! juke lang Arb's lhabyu!! :) Subukan nyong sumilip sa pahina nya at mabasa nyo ang mg idelohiya nya sa buhay buhay at sekswalidad.Masasabi ko namang Matalino at magaling sya..mahahalata mong ang isang tulad nya ay may lahing galing sa politika

at higit sa lahat mabuting kaibigan ni Jologs yan.. hehe 
 Grabe build up ko sa kaibigang kong to.. hehe :) 

Ayun! tapos na Patalastas...

Kinakabahan akong biniksan ang email nya sakinnnn...
--------------------------------

Hi Pham 

Let's talk Tom

Or thurs.

R.... L....

____________

Sent from my iPhone
--------------------------------

Short and Concise

hindi ko na linagay ang pangalan ng boss at ng kumpanya namen dahil baka i google nyo pa at hanapin nyo ako don kung saan baka sa mga panahon na yon ay wala na ko sa trabaho dahil lage akong late .. hehe

Kinabahan ako lalo.Bakit kaya kailangan namen mag usap?! hindi sya mag eemail ng ganun sa akin kung hindi mahalaga, araw- araw akong nag eemail sa kanya ng mga reports ko pero hindi naman sya nagrereply,ngayon lang..

Habang nagtatrabaho ako e hindi parin ako mapalagay, ang daming tumatakbo sa isip ko lahat NEGA,
hindi ako makapag focus.. Maya maya pa..

AYUN!! narinig ko na boses nya..

andyan na sya....

andyan na sya.. (Ouija)

Kinabahan ako ng bonggang bongga....
but I have to compose my self and be ready for the shocking revelation na maririnig ko sa kanya..

Lumapit sya sa sakin..

"pham, come to my Office"

(ageeee!!!! kabado much!!)
(biglang tayo.). "Yes ma'am"

Pumasok ako ng Opisina nya na parang may hatol akong haahrapin

.................

Awa ng Diyos..
Lumabas naman akong nakangiti.. hehe

Inabot lang pala sakin yung Contract for Regularization ko.. ahehe...
and I'll be in our Phase II Acct. by next month!

Nakng Pu! THRILLER, SUSPENSE,HORROR, COMEDY and DRAMA ko today..

ayun lang!!

Share ko lang masap lang sa feeling sa dami ng trabahong pinasukan ko at niresig.nan ko naregular din ako sa wakas..Nakanap din ako ng mapag tsatsagaang trabaho, kaso bored na rin ako pero kelangan e.. sayang naman ang benifits hehe..


Sa sunod na lang ulet..
Kakain muna ako.. tomjones na e..

salamat kay Google

PATALASTAS.....

http://blackandwhiteaffair.blogspot.com/

Isa ko ring kaopisina na nagmamaasim sa blogsphere..Isa naman syang "Kulasa"
ayun.. ayaw ko masyadong basahin dahil baka ma hemorage ako sa kakanose bleed dahil Engles ang lingwahe nya...juke lang din!!! haha!!



-bowowow-

Nightmare sa Umaga...

Busy.ng busy ako sa pag tat-rabaho ngayon
ng bigla nanamang sumirit sa utak ko..........

.....................

nakakatakot na nakakatawa

Hindi ko alam kung nightmare ba tawag don kasi umaga sya nangyare.

ahu!

ambot!

panaginip ko kaninang umaga..


Oo umaga mga bandang alas Diyes ng umaga, ganung oras kasi ako
gumugising para pumasok sa Opisina..at ganoong oras din ako nananaginip at hindi ako makaget-over hanggang sa pag kain at pag Jebs ko at halos hanggang nasa biyahe na ko, kahit suksukan ko ng headset para hindi ko sya maalala  pero ayun parin sya't parang vulcasile na nakadikit sa isang butas ng sumisingaw kong utak..

Naisip ko lang naman bakit ang mga panaginip e nagiiba- iba ng eksena!? Nandun ka sa isang eksenang nakaaktakot at papatyin ka tapos bigla nalang lulutang ka sa ulap at magkaakroon ng Kapangyarihan at kasabay nun e ay maaalimpungatan ka at mauudlot ang panaginip mo.. syempre ako ginagawa ko matutulog ako dahil alam ko naman nag to.to be continue yung eksena sa panaginip ko Seryoso..
matutulog ako ulit para mapagpatuloy yung panaginip ko, pero sa mga panahon na papikit ko e nakokontrol ko yung panaginip ko pero pag nahimbing nanaman ako e mapapadpad nanaman ako sa kung saang dimensyon ng aking panaginip.. kakabuang!

minsan nga naiihi pa ko sa panaginip ko.. haha!!
di ko makakalimutan yon ah!!!

Nasa College ako noon, isa ring eksena sa panaginip ko na kala ko e nasa banyo ako at nababawas ng likido sa katawan.. ayun! nacarried away ako" naramdaman ko nga..Oo! mainit! ang init sa pakiramdam ang init sa umpisa hanggang sa naramdaman ko basang basa na ko at kama ko.. Oo tama!! basang basa na nga ako ng ihi ko.. haha!! JOLOGS talaga!

MAy panaginip din ako na minsan  kasama ko sa eksenang yun yung mga idol kong artista..
Anne Curtis, Angelica P.,Ding dong Dantes, Jay Manalo, at kung sino sino pa.. Kaya naman feeling ko close na close kame.. kaya pag napapanood ko sila sa TV natatawa ako sa sarili ko..

"Sa panaginip lang ako may nagagawa
Doon ay kaya kong ipunin lahat ng bituin
Doon ay kaya kong igapos ihip ng hangin
Doon ay kaya kong ipagbawal buhos ng ulan
Sa panaginip lang kita
nahahagkan t'wina doon lang"-- haha!!!!! - Alam kong alam mo san ko kinuha yan! hehe

Isang beses..

Kasma kita...

Masaya tayo...

Magkatabi, nagtatawanan..


Hanggang sa..



tapos biglang...

May sasabihin ka raw..

Tapos..

May kakalabit sakin.. paulit ulit..

Paulit ulit hanggang sa maalimpungatan ako..

Toinks! nakatulog pala ako!

Ano kayang sasabihin mo?!?!

tulog muna kaya ako ulet?! hhmmm....

Cannonball

Bata pa lang ako mahilig na talaga ako sa musika, ( at alam ko na nun kahit bata pa ako na ayaw ng misika sakin) pero keber lang yun.. basta mahilig ako makinig ng radyo Eto yung isang kantang hinding hindi ko pinagsasawaan..


kanta ni Damien Rice na narinig ko to nung high school pa ko
at kahit na hindi ko pa nun naeexperience ang maging "inlababo"
e gustong gusto ko padin yung content ng kanta...

maraming mga bagay bagay na mahirap ipaliwanag sa salita pero alam mo sa sarili mong naiintindihan mo..
parang mahirap ka kung paano mo ie.express o ilalabas pero alam na alam mo sa sarili mong nuunawaan mo, ganyan kasi ako, may mga bagay na hindi ko maipaliwanag pero alam kong naiintindihan ko..
hindi kasi ako marong mag express ng mga kuro-kuro sa magandang paraan.. hehe

parang tong kantang to..

Gusto ko pero hindi ko masabi kung bakit..

Malungkot ang tema ng kanta kaya naman masarap pakinggan.. hehe
eto you tube official video nya.. ninenok ko kay You tube





Let's sing together...

"Cannonball"

Still a little bit of your taste in my mouth
Still a little bit of you laced with my doubt
Still a little hard to say what's going on

Still a little bit of your ghost you witness
Still a little BIT of your face I haven't kissed
You step a little closer EACH DAY
That I can't say what's going on

Stones taught me to fly
Love taught me to lie
Life taught me to die
So it's not hard to fall
When you float like a cannonball

Still a little bit of your song in my ear
Still a little bit of your words I long to hear
You step a little closer TO ME
So close that I can't see what's going on

Stones taught me to fly
Love taught me to lie
Life taught me to die
So it's not hard to fall
When you float like a cannon

Stones taught me to fly
Love taught me to cry
So come on courage!
Teach me to be shy
'Cause it's not hard to fall
And I don't WANNA scare her
It's not hard to fall
And I don't wanna lose
It's not hard to grow
When you know that you just don't know

courtesy of azlyrics.com



Siguro May mga bagay talaga na Puso lang ang nakaiintindi.. ;)


BOW--

Cockroach in Can

Ok! fine! Sige..

Matagal ko nang pinag iisaipan kung ibo.blog ko ang isa sa pangyayari sa buhay kong hindi ko malilimutan,,
na ako at ang BF ko lang ang nakakaalam....(Ooopppss! don't get me wrong)
Isang nakaakdiri at nakakatawa (para sakin) pangyayari  na marami akong natutunan.

NAKAKADIRI..

 NAKAKATAWA at

NANAKATUTO..

ewan ko lang kung ano magiging reaksyon ninyo pag nabasa nyo to pero wala e! nangyari talaga to sa buhay ko at sa tuwing naaalala ko to nandidiri pa rin ako ;p


December 2008

I have decided to Spend the Christmas with my BF since my family was living in the province and I can't afford to go there dahil na rin sa hectic ng schedule sa trabaho at financial problem (pulubi kasi ako) and also, that will be our first Christmas together.. I was excited and looking forward for that special Day..

Anyways... fast forward na tayo...

Ayun! 24 ng hapon paguwi ko galing trabaho e ako na nagprepare ako ng ihahain namin para sa Noche Buena since wala din naman silang parent's na magaasikaso sa kanila..

Syempre lutong Jolog's ang hinanda ng lola mo..
Typical na makikita sa hapag ng mga mahihirap
Pritong Manok, barbecue, spaghetti,hamon at konting dessert buko Salad ayun na! tapos!
pagkatapos namen magsimba nung hatinggabi ay malamang linantakan ko na ang pagkain na parang bukas e ilalagay na ko sa electric chair na dapat kung punuin ang hanggang sa kasingit singitan ng bituka at tiyan ko.. haha! ganun naman talaga ako pag pasko at bagong taon at siguradong tuwing kinabukasan ng handaan e banyo lagi ang kapiling ko dahil sa empachong nararamdaman ko.. (routine ng holiday ko yan annually)

Kaya naman etong si BF e pinayuhan akong uminom ng pineaaple juice para naman daw matunanaw yung mga nagsesebong mantika sa tiyan ko dahil Rich in Fiber daw yon,at makakatulong sa magandang digestion ng tiyan ko,at kung ano pa ng pwede nyang gawin sa kung ano- anong pinapapasok ko sa tiyan ko.. tapos, ako naman syempre dahil si BF ang nagsabi naniwala naman ako.. mahal mo e, kahit pa siguro acetone ipainom sakin iinumin ko that time.. hehe  pero joke lang yun!

kaya bago kami natulog ng 25 ng madaling araw bumili nga ako ng pineapple juice in can, syempre del monte yun.. hindi ko na namalayan na hindi ko naubos yung laman ng lata at naipatong ko iyon sa lamesang malapit sa tulugan namen ni BF..Dahil siguro sa pagod buong maghapon at magdamag.. hhmm.. syempre kasama na yun.. haha!!!

Zzzzz...


Kinaumagahan bandang alas diyes ng na noon.. ginising an ako ni BF dahil uuwi kami sa Caloocan sa mga kamag-anak ko, para bumisita.. nakita ko yung inumin sa lamesa at naalala kong hindi ko iyon naubos.. kaya naman walang pakundangan kong tinungga yung lata para ubusin yon!!


at AYUN NA NGA!

narandaman kong ma laman ang loob ng lata sa bikod sa likidong laman nun kinakalabit ang nguso ko at nagulat ako!

PAGSILIP KO...

P#@$*!!!!!!!

MAY IPIS ANG LOOB NG LATA!

T#@^% *@& TALAGA!!!!

Ending... sinuka ko lahat ng kinain ko nung nakaraang gabi kahit na siguro sinisumulan na ng digestive system kong durugin ang mga yun... naisipan ko din uminom ng alcohol para malinis mula bibig hanggang bituka ko pero hindi ko ginawa dahil baka malusaw naman ang laman loob ko.. haha!!! pero atleast hindi nangyari ang taon taon kong paeempacho pagkatapos ng holiday.. dahil sinuka ko naman yoon haha!!!! ;p


MORAL LESSON:

*Huwag mag iwan ng bukas na inumin sa kung iiwan mo yun sa open place..
*Bumili ng refrigerator kung balak mong hindi ubusin ang iinumin mong in can drink dahil ayaw ng ipis sa  malalamig at maliwanag na lugar ( nabasa ko yun sa diary ng kapitbahay namenh ipis sa tabi ng kwarto namen ni BF)
* Silipin munang mabuti ang lata kung hindi afford bumili ng REFF para sa juice na bibilhin kung iinumin mo to isang araw matapos mo syang buksan.. Gets?!!


Sana naman ay ma maututnan kayo sa katangahang at nakakasulasok parte ng buhay ko.. ;))

Imagine mo na lang paano uminom ng juice na may ipis :))

_END_

127 hours = I like!!

I spent my last rest day of my week yesterday at home, ( bahay ng bf/ex bf ko) hehe dahil sa NPA ako dito sa Maynila..

I just want to share this amazing film I watched for 2011 so far, but I guess maganda talaga sya and this film was nominated for Academy Awards, at may other 5 best actor awards for James Franco from different award and organizations.

I first watched this while riding a bus on my way home from work. hindi ko naman sya natapos noon dahil hindi naman aabot ng almost 2 hours ang pagbiyahe mula Makati hangang Tambo :)) I get hooked on the film dahil kahit sa umpisa pa lang ng film eh maaamaze kna sa sa ganda ng lugar nd the adventures he made, lalo na nung dinala nya yung 2 girls sa hidden pool!

pero that time hindi ko pa alam anong movie sya, kaya naman nagtsaga akong maghintay at mag search sa net about sa Movie na to, at ayun! salamay kay google nakita ko sya at ayun pala ang title nya.. hinanap ko at inunahan ko na ang premiere nya.. hehe

The film 127 Hours is an action movie with a guy, who cannot move. It is movie made on real-life incident of Aron Ralston and is an adaptation of Ralston's book 'Between a Rock and a Hard Place' James Franco's acting is the main attraction of the movie. AR Rahman music score, breath-taking cinematography and excellent storyline are its other highlights.

he movie is all about mountain climber Aron Ralston, whose remarkable adventure to save himself after a fallen boulder crushes his arm and traps him in an isolated canyon in Canyonlands National Park of Utah. Director Danny Boyle re-creates this true story of survival with incredible brio. By using flashbacks, hallucinations and kinetic editing, Boyle transforms a necessarily static situation into a collage in which we get to see a man pondering his imminent demise and discovering whether he has what it takes to save himself.

Aron Ralston (James Franco), a mountain climber, embarks on a wilderness jaunt in a Utah national park without informing anyone where he was going. After a frenetic couple of hours on a mountain bike, he continues on foot and meets Megan (Amber Tamblyn) and Kristi (Kate Mara), who are lost. But in a freak accident, he is literally stuck between a rock and a hard place trapped by his forearm between a boulder and a cliff-face. Over the five six days, with no sign of rescue and his water having run out, the brutal solution to his ghastly predicament became increasingly clear.

I recommend you to watch this film :))

a sad but not so sad story..