wala namang Mai-blog..

Sa Dami ng nanyari sa walang kwentang buhay ko, at sa tagal ko ng hindi pag-a-update ng Blog ko e, malamang
nakalimutan na ko ng Mundong to, pero sa totoo lang tambak na ang drafts ko at hindi ko lang ma publish dahil sa hindi ko malagyan ng ending.. hehe

Sa Sobrang higpit ng pangangailangan ko e, kailangan kong i give up ang iabng mga bagay kahit pa alam kong
don ako maligaya,

Well, I really missed blogging, It's just that masyadong nakakaadik magbasa ng mga entry ng mga pina-follow ko na baka kalahati o sobra pa sa oras ng trabaho ko ang kainin neto, kaya ayun tinitiis kong hindi mag buklat netong blog kong nonsense..

Wala naman ganun pa din life ko..


Natapos na HEARING ng Kaso ko, DISMISSED naman sya..

HIndi pa naman ako natatanggal sa trabaho kahit lage akong nahuhuling nag FFB, Tumblr, Tagged, formspring at kung anek anek na website na hindi pwede sa trabaho, wala naman kasi akong magagawa
kundi mangalkal sa social network, kesa naman maabutan nila akong tulog sa sobrang anotk dahil sa Kaboringan ng ginagawa ko.. dba? agree?! kampihan nyo naman ako.. hahaha!


Minsan kasi may mga bagay na kailangan mong bitawan kahit gaano mo pa to ka gusto,
Kailangan mong pumili kung yung kaligayahan mo ba o yung mga bagay na magpapatuloy sa takbo ng buhay mo ang pipiliin mo.. kailangan mo pumili lalo na kung ang nakasalalay e yung mga umaasa sayo..

Life is 10% what happens to you, and 90% how you deal with it. Stand up and take it