Wednesday, July 27, 2011

High school layp

dahil sa parang sobrang layo ko na sa mga ka Blogs ko, mag p-promise na ko na  
i- u-update ko na ang blog ko kahit atleast twice a week.. hehe sana.. (crossed fingers)


Any ways It's been a while and lots of issues and experiences I had encountered that I haven't put in here at my blog, nakakainis na nga kasi sa tuwing mag bubukas ako ng blog ko.. sabay sabay silang pumapasok sa utak ko, nag uunahan kung kung sino sa mga thoughts ko ang i-b-blog ko kaya indi na ko lang ako nag b-blog hehe..


Pero sige pipilitin kong mag concentrate and try to start posting ang mga bagay bagay sa utak kong kakarampot..


Sabi nila High School life daw yung the best part of life. Pero para sakin hindi, dahil una sa lahat hindi ko na feelo na nag high school ako.. hehe.. para kasing elemntary pa rin ako nun e, ako na siguro yung may pinaka cornyng high school life..

1. wala akong budget para gumala
2. Hindi ako sumali ng Jr. and Sr. Prom ( dahil ayaw ko mag dress/gown)
3. Never din akong nag ka love life sa buong high school life ko.na school mate ko
4.hindi rin ako sumali ng COCC or even nag CAT
5.hindi rin ako nakasama sa lahat ng field trip.
6.Hindi din ako nag ka cellphone nung high school ako.

samahan mo pa ng mga boring na mga ka-klase at teachers..
Noong secong year ako nagtransfer ako  ng eskwelahan kalagitanaan ng school year galing probinsya papuntang Maynila at nagulat ako na ang current nilang pinag aaralan ay napag aralan na namen simula pa lang nga taon. sa dati kong eskwelahan at dun ko napatunayang iba ang turo sa Private kesa sa public,kaya naman naboring ako.. nag karoon ako ng mga kaklaseng walang alam ikwento kundi ang adventures nila sa pag sha-shop lift sa isang gift shop malapit sa school nila.. cool daw yun at gusto nilang subukan ko yun, pero dahil dko feel ang mga ninanakaw nilang mga figurines at stationaries dko ginawa yun.. :)

Nung lumipat ako ng eskwelahan dun ko rin na experience mag cutting, Oo kaya! nag cutting ako nung high school at kahit pati top 1 namen sa klase e nag ca-cut class din. bagyan ka ba naman ng 15 mins break e, 10 minutes para pumila sa tindahan ng burger at footlong at 5 mins para lutuin yon 5 minutes para pumila sa tindahan ng soft drinks at 5 minutes para bumalik sa room namin dahil sa kabilang bundok pa ang canteen sa laki ng school namen.. kaya umaabot na ng isang subject ang recess namen.. hehe

Marami din namang memories sa buhay high school ko, lalo na nung nasa NDA pa ako sa Probinsya, kahit halos dalawang taon lang akong nag stay doon mas madami akong na experience at na cherish :)
Mga kaibigan na kahit hindi na kame nag kita after almost 10 years may communication parin naman. salamat sa Facebook at nakita ko ulit silang lahat :)








Wednesday, July 13, 2011

FRUSTRATED kay G+

Isang busyng araw kahapon sa Opisina..

Habang pinapatay ang oras sa kaboringan ng pag tatrabaho ay may isang nilalang na nangiggit sakin na may account na daw sya sa G+, narinig ko na yung tungkol dun pero hindi ako masyadong interesado dahil hindi ko naman alam yung tungkol dun..

sabi nya sakin kailangan pa daw na may invites don bago ka maka create ng account, sabi ko sa sarili ko hindi ko naman siguro kailangan yun at in the first place wala namang mag iinvite sakin dun..Bumanat sya samen kung gusto daw ba namen invite nya daw kame, sabi ko okay sige try ko na rin, pero sabi nya ulet pag iisipan nya.. e di sana hindi na lang sya nagsabi na invite nya kame, well nung bandang hatinggabi ay may nag comment sa FB ko na isang Blogger, Maraming salamat sayo Kuya Al at hindi mo ko nakalimutang i-invite sa G+ :)) hindi ko naman in-expect na maiisipan mo kong i-invite :)) salamat ng Marami.. we'll ayun na nga..

May invite na ko, kaya in-nvite ko din yung mga officemates ko.. :) kasi hindi naman ako madamot at wala naman sigurong taong hindi pwede gumamit ng ng G+ kaya ng social network diba?  lahat ng may access sa net ay pwede gumamit hanggat may hininga, may ulo may paa, may utak, may manners at may mga kaibigan.. TAMA naman di ba? hehehe


"This feature is not available for your account
You must be over a certain age to use this feature."
Eyun ang lumalabas tuwing i-click ko yung Learn more Button sa invites sakin! Bwiset! hindi ko alam kung paano at bakit hindi ako makapasok sa mundong yan tulad ng sabi ko tao naman ako.. may hininga, ulo, paa manners kahit konte, siguro sa utak alanganin pero hindi parin ako sigurado bakit ganun ang nanyayari.. kakainis FRUSTRATED AKO!!! 
Anong gagawin ko  sa sandamakmak na invites kung ayaw din naman ako makakonek sa G+!!!???

waaah!!!! What am I gonna do?!

Kakainis talaga!!


Tuesday, July 5, 2011

wala namang Mai-blog..

Sa Dami ng nanyari sa walang kwentang buhay ko, at sa tagal ko ng hindi pag-a-update ng Blog ko e, malamang
nakalimutan na ko ng Mundong to, pero sa totoo lang tambak na ang drafts ko at hindi ko lang ma publish dahil sa hindi ko malagyan ng ending.. hehe

Sa Sobrang higpit ng pangangailangan ko e, kailangan kong i give up ang iabng mga bagay kahit pa alam kong
don ako maligaya,

Well, I really missed blogging, It's just that masyadong nakakaadik magbasa ng mga entry ng mga pina-follow ko na baka kalahati o sobra pa sa oras ng trabaho ko ang kainin neto, kaya ayun tinitiis kong hindi mag buklat netong blog kong nonsense..

Wala naman ganun pa din life ko..


Natapos na HEARING ng Kaso ko, DISMISSED naman sya..

HIndi pa naman ako natatanggal sa trabaho kahit lage akong nahuhuling nag FFB, Tumblr, Tagged, formspring at kung anek anek na website na hindi pwede sa trabaho, wala naman kasi akong magagawa
kundi mangalkal sa social network, kesa naman maabutan nila akong tulog sa sobrang anotk dahil sa Kaboringan ng ginagawa ko.. dba? agree?! kampihan nyo naman ako.. hahaha!


Minsan kasi may mga bagay na kailangan mong bitawan kahit gaano mo pa to ka gusto,
Kailangan mong pumili kung yung kaligayahan mo ba o yung mga bagay na magpapatuloy sa takbo ng buhay mo ang pipiliin mo.. kailangan mo pumili lalo na kung ang nakasalalay e yung mga umaasa sayo..



Life is 10% what happens to you, and 90% how you deal with it. Stand up and take it